Bugün sizlere yeni şiirin özellikleri ile gelenekselliği başarıyla birleştirerek memleket şiirleri yazan önemli bir usta kalemi aktaracağım daha doğrusu anacağım.. Önemli yazar-şairlerimizden biri olan Cahit Külebi..
Yazdığı şiirleri; memleket, aşk ve destansı şiirler olarak üç grupta inceleyebileceğimiz şair, şehirlerde yaşamasına rağmen köyünden kopmamış ve köylerin zenginliklerinden faydalanmış nadir sanatçılarımızdandır. Külebi, şiirlerinde halk edebiyatı olanaklarından yararlanmıştır, Nazmi Cahit takma adını kullanmıştır. Şiirlerinde yeni bir romantizm oluşturduğunu söylese de çoğunlukla realist unsurlar ağır basmıştır.
Serbest mısra üslubuyla, sade ve temiz bir dil kullanan usta kalemin yaşam öyküsüne de değinmeden olmaz
“20 Aralık 1917’de Tokat’ın Zile ilçesi Çeltek köyünde doğmuş olan sanatçı, Sivas Lisesinden mezun olmuş ve İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirmiştir. Bir süre öğretmenlik yapmış ve Milli Eğitim müfettişi olmuştur. İsviçre’ye kültür ataşesi ve öğrenci müfettişi olarak atanmış ve yurda dönünce Milli Eğitim Bakanlığı Başmüfettişliği ve Kültür müsteşar yardımcılığı görevlerinde bulunmuştur. 1972’de emekliye ayrılmıştır. Emekliliğinden sonra Türk Dili Kurumu’nda çalışmış ve bu kurumun Genel Yazman’ı olmuştur. 20 Haziran 1997 tarihinde Ankara’da yaşamını yitirmiştir.
Şairi anarken ‘’Sevda’’ isimli şiirini de paylaşmadan olmaz
Bildim ki yalnız nasibim sen,
Ekmeğim senden gelirmiş
İnsan uyuyabilirmiş
izin verirsen.
***
Dolaşamıyorum sokakta
Rüzgarlarla serinlenemiyorum
Esneyip gerinemiyorum
Upuzun yatamıyorum parkta
***
Bir mavi balon mudur bu yaz
İçi sevda dolu yolculuk
Kurtar beni artık ey çocuk
Dişleri papatyadan beyaz
