Erteleme, geleneksel tıbbi anlamda bir hastalık değil, daha ziyade birçok insanın mücadele ettiği davranışsal bir eğilim veya alışkanlıktır. Daha acil veya zevkli faaliyetler lehine, özellikle gerekli veya önemli olan görevleri veya faaliyetleri erteleme veya geciktirme eylemini ifade eder. Erteleme bir hastalık olmamakla birlikte, kişinin kişisel ve profesyonel yaşamı üzerinde artan stres, azalan üretkenlik ve kaçırılan fırsatlar gibi olumsuz sonuçlar doğurabilir.
Erteleme genellikle mükemmeliyetçilik, başarısızlık korkusu, motivasyon eksikliği ve zayıf zaman yönetimi becerileri gibi psikolojik faktörlerle bağlantılıdır. Bireyler için yaygın bir zorluk olabilir ve farklı şekillerde ve farklı derecelerde ortaya çıkabilir.
Günümüz modern toplumunda oldukça yaygın olarak görülen erteleme hastalığı her yaş ve cinsiyetten kişide görülür. Erteleme eğiliminde olan kişiler, çevreleri tarafından savsak, rahat ve üşengeç olarak tanımlanırlar. Çoğunlukla motivasyon eksikliğinden kaynaklanan bu durumda kişi, yapılması gereken işi önemsiz bulur. İlgi alanı dışında yer aldığını ya da işleri ertelemesinin, beceri eksikliğinden kaynaklandığını düşünür. Yapılması gereken işi nasıl yapacağını bilememek ve kendini yetersiz hissetmek de erteleme hastalığı bulunan kişilerde yaygın olarak görülür. Motivasyon eksikliğine ek olarak mükemmeliyetçi olmak, başarısız olmaktan korkmak, kişinin kendisine yönelik olarak yüksek standartlar belirlemesi ve kendisine ilişkin olağan dışı beklentilerde bulunması da erteleme hastalığı bulunan kişilerin ortak özellikleri arasında yer alır. Tüm bunlara ek olarak zaman yönetimi kötü olan, plansız davranan kişilerde de yapılması gereken işi sürekli erteleme eğilimi görülür.
Kişi her işini ertelemeye başlamışsa ve bu durum günlük rutin hayatını dahi sekteye uğratıyor ise Procrastination diğer bir deyişle erteleme hastalığına sahip olduğu düşünülür. Erteleme hastalığı sebepleri arasında şunlar yer alır:
*Motivasyon eksikliği
*Kötü zaman yönetimi
*Mükemmeliyetçilik
*Başaramama kaygısı
*Kişiliğe uygun olmayan iş seçimi
*Bilgi eksikliği
*Bitirememe kaygısı
