Her zamanın çalışmanın en iyi terapi olduğunu düşünürüm. Kafan dolu olduğu zaman gereksiz şeyleri düşünmeye de vaktin olmuyor. Bir şeyler üretmek, başardığına şahit olmak insanı öyle bir kamçılıyor ki.. Fakat bazen çok çalışmak çok başarılı olmak anlamına gelmiyor. Hayatımız genelde mücadele ile geçiyor, bazen deli gibi çalıştığımız oluyor ama istediğimiz sonucu alamıyoruz. İstediğimiz sonucu alamayınca sadece sonuca odaklandığımızdan, başarılı olamamanın nedenlerini aramıyoruz. Ya da aklımıza gelmiyor. Halbuki esas sorun bizim nedenlere yoğunlaşamıyor olmamız. Çoğu zaman hata bizde olabiliyor. Farkına varamıyoruz. Arada bir dönüp arkaya bakmak gerekiyor, hatalarımızla yüzleşmeliyiz. Bu bağlamda buraya bir anekdot bırakarak arada bir herkesin kendisini sorgulamasını diliyorum. “Bir ormanda iki kişi ağaç kesiyormuş. Birinci adam sabahları erkenden kalkıyor, ağaç kesmeye başlıyormuş, bir ağaç devrilirken hemen diğerine geçiyormuş. Gün boyu ne dinleniyor ne de öğle yemeği için kendine vakit ayırıyormuş. Akşamları da arkadaşından bir kaç saat sonra ağaç kesmeyi bırakıyormuş. İkinci adam ise arada bir dinleniyor ve hava kararmaya başladığında eve dönüyormuş. Bir hafta boyunca bu tempoda çalıştıktan sonra ne kadar ağaç kestiklerini saymaya başlamışlar. Sonuç: İkinci adam çok daha fazla ağaç kesmiş. Birinci adam öfkelenmiş: "Bu nasıl olabilir? Ben daha çok çalıştım. Senden daha erken işe başladım, senden daha geç bitirdim. Ama sen daha fazla ağaç kestin. Bu işin sırrı ne?" İkinci adam yüzünde tebessümle yanıt vermiş: “Ortada bir sır yok. Sen durmaksızın çalışırken, ben arada bir dinlenip baltamı biliyordum. Keskin baltayla, daha az çabayla daha çok ağaç kesilir.” "Kendimizi geliştirmek, baltamızı bilemektir. Kendimize zaman ayırıp, yaşamımızı objektif bir bakışla gözden geçirmektir. Zayıf bulduğumuz yanlarımızı geliştirmek için çaba göstermektir. Bu, zihnimizin, ruhumuzun, karakterimizin güçlenmesi için olmazsa olmaz bir koşuldur. Delhi'deki ünlü tapınakta Sokrat’ın şu sözü yer alır: "İnsan Kendini Tanı." Kendini tanımak, şu anda olduğumuz noktayla olmak istediğimiz nokta arasındaki yoldur. Kendini tanımak, kendimizi nasıl gördüğümüz ile başkalarının bizi nasıl gördüğü arasında fark olmaması anlamına gelir. Bireysel ve iş yaşamımızda başarılı, mutlu ve doyumlu olmak istiyorsak, baltamızı bilemek için kendimize zaman ayırmalıyız.”
