Osmanlıcadan gelen "sitte-i sevir" kelimesi, Arapça kökenli iki kelimenin birleşiminden türemiş ve dönemsel soğuk hava olaylarını niteleyen bir tabirdirdir. Arapça'da altı (6) sayısını belirten "sitte" ile boğa anlamına gelen "sevir" kelimelerinin birleşmesiyle oluşmuştur.
Nisan ayının genellikle 20'sinden sonra başlayan (yani astrolojik olarak Güneş'in Sevir (Boğa) burcuna geçmesiyle) 6 günlük süreçte hava bahar ayına göre soğuk ve fırtınalı geçer; dolayısıyla bu durum halk arasında "sitte-i sevir" olarak adlandırılmıştır. Hatta bu dönemde havaların dengesiz oluşu halk arasında, "sitte-i sevir, her saati bir devir" deyişiyle de anılır.
Sitte-i sevir, halk arasında aynı zamanda "boğa altılısı", "öküz soğuğu" olarak da tabir edilir. Bu tür tarihler özellikle tarım-hayvancılıkla uğraşan çiftçiler ve denizciler için stratejik öneme sahiptir.