İlelebet sürmesi beklenen parçalanma Almanya’nın kuzeydoğusunda Potsdam şehrinde 1945 yılında başladı. İkinci Dünya Savaşı’nda Hitler Almanya'sının yenilmesinden 45 yıl sonra ‘yeni Almanya’ ekonomik zaferleriyle anılacaktı… Doğu ve Batı Almanya birleşti ve ‘Utanç duvarı’ yıkılarak tarihin tozlu raflarına kaldırıldı. Takvimler 3 Ekim 1990’ı gösterirken ülkede resmi bayram ilan edilmesine neden olan bir birleşme sağlandı. 46 kilometrelik duvar boyunca 25 demiryolu ve 186 gözetleme noktası bulunuyordu. Sıkı denetim, demirli teller ve gözetleme kulelerine rağmen 5 bin kişinin Batı Almanya’ya kaçmayı başardığı biliniyor. Tamamıyla gizlilik çerçevesinde ve bir gecede örülen duvar, insanların yaşadıkları baskıyı, tutukluluk hissini ve akrabalık özlemlerini arttırmakla kalmamış, komünizm temelli, siyasi anlamda ise otoriter bir şekle bürünmüş Doğu Almanya’yı yaşanmaz bir yer haline getirmişti. Berlin Duvarı, Doğu Almanya’ dan kaçışları durdurmakta yeterli olmamıştı. Bunun üzerine Doğu Almanya, Alman vatandaşların Sovyetler yönetimindeki diğer doğu bloğu ülkelerine geçiş yapabilme izni verdi. Bu şekilde hem halkın refah seviyesini dengelemeye hem de ucuz iş gücünü çok daha etkin bir şekilde kullanma hedefleniyordu. Başta Polonya, Çekoslovakya, Macaristan ve Yugoslavya olmak üzere doğu bloğu ülkelerine akın eden Doğu Almanya vatandaşlarının ise başka planları vardı. Doğu rejimlerinden kaçarak, ait oldukları topraklara yeniden kavuşmak isteyen halk, çareyi İngiliz, Amerikan ve Fransız büyükelçiliklerine sığınmada buldular. Daha sonra bu sığınmacılar, özel trenlerle Doğu Bloku dışındaki ülkelere kaçırılmaya başlandı. Kaçışın bu kadar yoğun olduğu ve artık önüne geçilemez bir duruma geldiği Doğu Almanya’ da ise duvarın yararsızlığı ve insanların hayatını nasıl etkilediği bir kere daha sorgulanmaya başlandı. Bunun üzerine 9 Kasım 1989 yılında bir basın toplantısı ile duvarın yıkılacağı ve 30 yıldır ülkeyi ortadan ikiye bölen bu karmaşaya bir son verileceği duyuruldu. Gece yarısından başlayarak barikatları ve geçiş önlemlerini kaldıran Rus askerleri, belki de Alman tarihi açısından en büyük buluşmalarından birine tanıklık ettiler. Duvarın her iki yanından da 2. Dünya Savaşı nedeniyle birbirinden ayrılan yüzbinlerce kişi, bir insan seli yarattılar. Batı tarafından gelen dozerlerin gölgesinde yıllardır görüşmeyen arkadaşlar ve birbirini ilk kez gören akrabalar Alman tarih derslerinde bugün dahi okullarda okutulan büyüklükte bir günün yaşanmasına neden oldu.
