Merhaba, bugün size çocukluğumun en heyecanlı anılarından birini anlatacağım. Arkadaşlarımla beraber atari salonlarına gidip Street Fighter, Mustafa ve FİFA’nın atası olan FIFA International Soccer oynamaktı.
O dönemde atari salonları 7-12 yaş arası çocuklar için kutsal birer mekândı.
Çoğu zaman, ellerimiz acıyana kadar Street Fighter oynardık. Kendimizi dövüşçülerin yerine koyar, olmadığımız kadar güçlü hissederdik. Ryu, Ken, Chun-Li gibi karakterlerle oynayıp, efsanevi Hadouken ( ‘’aduket’’) hareketini yapmak bize ayrı bir keyif verirdi. Bu arada aduket çekmek için bir kombinasyon yapmak lazım, hemen söylüyorum yön kolu ile aşağı ileri yaparken aynı zamanda yumruğa basmak gerekiyor.
Atari salonlarına gittiğimizde, ilk işimiz biriktirdiğimiz bozuk paralarımızı jetonlara çevirmek olurdu. Sonra, boş makineye doğru yürürdük ki boş makine bulmak imkânsızdı. Oyun oynamadan önce tabi dakikalar bazen saatlerce yancı olarak oynayanları izlerdik, hatta müdavimleri hatırlar ‘’ver geçeyim’’ diye hava atılan bir cümle vardı. Özellikle Mustafa oyununda oluyordu bu sahne, mütevazı olmayacağım iyiydim o oyunda.
Sıra bize geldiğinde hemen Ryu ve Ken seçilip aduket çekmeye çalışırdık karşılıklı. Rakip arkadaşımsa biraz öyle boş boş zıplar zaman geçirirdik sürekli jeton almamak için, sanırım en eğlenceli yanı da buydu. Ama etrafımızda bekleyen yancılar varsa yapamazdık tabi ki, riskli çünkü her an dayak yiyebiliriz.
Soccer oynamak çok garip bir deneyimdi. Çünkü nereye götürmek istersen iste o kendi bildiği yere gidiyordu düz top sürmek imkânsızdı. Genelde yenildiğim için oyun biter bitmez başka oynayanları izlerdim tabi bu arada o malum cümle gelirdi atari salonunun sahibinden ‘’ jetonu olmayan çıksın’’. Bu cümleyi duyunca tiyatro başlardı işte, bir bozuk para alıp sanki jetonumuz var ve sıra bekliyormuşuz gibi davranırdık.
Atari salonları, teknolojinin hızla geliştiği günümüzde nostaljik bir anı olarak hatırlanıyor. İnternet kafeler hatta modern oyun salonları bana hiç o günlerin tadını vermedi. O eşsiz heyecanlar, unutulmaz bir çocukluk anısı olarak kalacak bende.
Not: Çok Güzel Hareketler Bunlarda Oğuzhan Koç’un Aduket klibini izleyin, bence çok eğlenceli
Bugünlük bu kadar görüşmek üzere hoşça kalın.
